Jill Neven over Hasselt, vrijzinnigheid, familie

Jill Neven: Ik heb het gewoon van thuis uit meegekregen en ik heb het op een gegeven moment ook gemerkt op school. Wij waren met twee die dat niet deden. De kindjes die godsdienst volgden, vertelden allerlei zaken en ik heb mij altijd vragen gesteld bij wat zij vertelden. Ik heb ook altijd gedacht: “Neen, thuis zijn ze juist”. Ik heb mij dus nooit afgezet tegen hetgeen ik thuis heb meegekregen. Ik heb mij nooit moeten afzetten, want ik heb mij altijd kunnen vinden in wat thuis verteld werd. Ik heb dat wel in vraag gesteld, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ze het thuis bij het rechte eind hadden. De waarden en normen die thuis hoog in het vaandel gedragen werden, waren gelijkheid, vrijheid,… Ik mocht van kleins af aan al in discussie treden met mijn ouders. Zolang ik mijn standpunt kon argumenteren, werd dat gerespecteerd. “Waarom? Daarom!” was thuis nooit van toepassing. Het werd altijd uitgelegd. Ik kon mij niet vinden in de discussie “Er is een god.” “Waarom?” “Omdat ik het zeg.” Dat strookte niet.