Els Goderis over diversiteit

Lisa Dejonghe (interviewer):  Bereik je ook mensen met een migratieachtergrond op die manier?

Els Goderis: We zitten op dat vlak een beetje in de verkeerde provincie. Ik denk dat dat in andere provincies anders is. In Kortrijk is er wel een nauwe samenwerking op het interlevensbeschouwelijke vlak met mensen van de moskee. Dat is in het kader van de interlevensbeschouwelijke dialoog en wandeling die daar gebeurt. Dat zijn mensen die bij ons op bezoek komen in het kader van die interlevensbeschouwelijke wandeling. Ik denk niet dat er cliënten van allochtone afkomst bij ons terechtkomen, ook niet voor gesprekken of in het kader van de documenten rond het levenseinde. Dat publiek bereiken we eigenlijk niet, maar dat is ook omdat er niet zo veel allochtonen zijn. Als je het vergelijkt met andere steden, kun je niet zeggen dat er in West-Vlaanderen veel allochtonen wonen. Ze hebben wel samengewerkt met de diversiteitsdienst rond erfgoed. Dat was in het kader van een wandeling. Men kiest niet voor een vrijzinnige plechtigheid. De standpunten rond het levenseinde komen minder overeen. De samenwerking met Çavaria en het Regenbooghuis betreffende homo’s en lesbiennes is ook niet dat. We zitten op een aantal vlakken op een ander spoor. We doen er ook geen moeite voor, los van de samenwerking met de diversiteitsdienst. We hebben activiteiten rond vrouwenbesnijdenis, maar ik heb niet de indruk dat daar allochtonen op zijn afgekomen. We zitten met een blank publiek in onze provincie.