Charles Verlinde over Brugge, crematie, Pol Dermul, vrijmetselarij en Frank Van Acker

Charles Verlinde: De vrijzinnigheid heeft volgens mij een paar keer geluk gehad. Ten eerste hebben we enkele zeer geëngageerde mensen gehad: Pol Dermul en ook Eric Van Langeraert mogen we niet vergeten. Ze hielden zich bezig met de Belgische Vereniging ter Bevordering van de Lijkverbranding. Je moet er rekening mee houden dat crematie eind jaren 1950-1960 iets ongewoons was. Dat is stilletjes aan gegroeid. Het HV en het Vrijzinnig Laïciserend Centrum hebben allebei stapjes gezet en een positieve evolutie teweeg gebracht. Was Brugge vrijzinnig? We hebben – volgens mij – het geluk gehad dat er een socialistische burgemeester verkozen werd. Na 96 jaar katholiek burgemeesterschap, kregen we plots een socialistische burgemeester. In een van de eerste interviews die in de kranten verschenen, werd de vraag gesteld: “Burgemeester, ben jij vrijzinnig?” “Ja, ik ben vrijzinnig.” De tweede vraag die ze stelden, was: “Ben je lid van de loge?” “Ja, ik ben lid van de loge.” Dat de eerste burger van de stad zich uitte als vrijzinnige, is enorm goed geweest voor alle vrijzinnigen. Dat heeft ons veel goed gedaan, denk ik.