Mark Morhaye over de doopzaal

Mark Morhaye: Ik zal nu even wat kritischer te zijn. De studentikoziteit heb ik persoonlijk altijd aangevoeld als zijnde één van de kernidentiteiten van de universiteit. Dat zorgt er aan de ene kant voor een stuk voor dat wij met onze Alma Mater zo’n band hebben. Aan de andere kant moet ik zeggen dat de academische overheid daar naar mijn gevoel niet altijd de juiste keuzes in heeft gemaakt. Laat ik de doopzaal als voorbeeld noemen.

Jimmy Koppen (interviewer): De PK-zaal?

Mark Morhaye: De PK-zaal. Dat is toch altijd een zeer moeizame geschiedenis geweest. Het was op het randje of we waren één van onze fundamenten van onze studentikoziteit kwijtgeraakt; namelijk de mogelijkheid om te kunnen dopen. Ik moet in alle eerlijkheid zeggen dat PK in de PK-zaal doorheen de jaren echt prachtig werk heeft geleverd. Er werden TD’s gehouden. Ze hebben er ook toe bijgedragen dat dat werd gemoderniseerd. Ze hebben dat ook in stand gehouden. 
Op een gegeven moment vond de overheid echter, door die ijskelders die daaronder liggen, dat het tijd werd om het te beschermen. We waren dan eigenlijk onze PK-zaal om te dopen, voor fuiven enz. kwijt. Dat was – moet ik eerlijk zeggen – een moeilijk moment, vooral voor PK, omdat ze daar – terecht –  ook een zekere status door kregen. Dan was er een beetje een zoektocht, een discussie en een spanningsveld met de academische overheid. Wij als studentikoze gemeenschap wilden een plaats waar we onze facultaire dopen op een veilige en verantwoorde manier konden laten doorgaan. Dat kost geld. Er moeten middelen ter beschikking gesteld worden. In het begin heeft men ons nog doen geloven – en  laten we maar zeggen dat dat oprecht was – dat er een mogelijkheid was voor een polyvalente zaal. Ik herinner me nog dat Pablo Annys, die in de sociale raad zat, nog met offertes is afgekomen met een mogelijkheid om de dopen en heel wat andere dingen te laten plaatsvinden. Dat is er echter nooit van gekomen. Eerst waren er de garages, hier in de gebouwen en dan zijn we in de tent beland waar we nu zitten. Ik ben dolblij dat we die faciliteiten nog altijd krijgen. Die dopen zijn voor ons fundamenteel om de studentikoziteit van de VUB te laten voortbestaan. Ik heb soms het gevoel dat men de meerwaarde van de studentikoziteit soms een klein beetje heeft onderschat.