De relaties tussen de vrijzinnige drukkingsgroepen en de paarse regeringen-Verhofstadt

België staat vandaag, wat betreft de politieke verwezenlijking van vrijzinnig-humanistische strijdpunten, verder dan de meeste landen. Voor een groot deel is dat te wijten aan de toegenomen secularisering. deMens.nu hield een Staten-Generaal. Onder het voorzitterschap van Lydia Blontrock in de jaren 1980 stuurde het Humanistisch Verbond bij elke verkiezing een memorandum aan de politieke wereld.¹ In dat document legt de organisatie de strijdpunten neer van de vrijzinnige wereld. Wat staat hierin en welke effecten hebben deze initiatieven gehad? Een aantal van deze eisen werden vertaald in wetgeving door de regeringen Verhofstadt van 1999 tot 2007. Hoe werden in die periode strijdpunten als euthanasie en patiëntenrechten (beide in 2002) - abortus was al eerder gepasseerd - in wetgeving omgezet? Komen de verwezenlijkingen er door de regering met haar vrijdenkende meerderheid, de tijdsgeest, politieke wil, door efficiënte netwerken en lobbying of door een samenloop van andere kleinere factoren?

¹ CAVA, Humanistisch Verbond, HV12, Raad van Bestuur 1985-1990.